Βιέννη-Πράγα-Μόναχο-Ζυρίχη

Μετά το ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη, ακολούθησε άλλο ένα πέρισυ στην Γαλλία και Ιταλία, με τις ίδιες μηχανές πάλι, μέσω Βενετίας, το οποίο δεν περιέγραψα όταν έπρεπε , άρα δεν περιγράφω και τώρα. Απλά θα αναφέρω μέρη: Από Βενετία πήγαμε Νίκαια Γαλλίας. Μείναμε 4 μέρες και είδαμε εκτός της Νίκαιας το Μονακό, τις Κάννες, το Saint Tropez και μετά πήγαμε 2 μέρες Μασσαλία. Επιστρέψαμε μέσω Μεντόζ και Αβινιον και San Remo στην Γένοβα (1 νύχτα), στην Βερόνα (1 νύχτα) και στη Βενετία (1 νύχτα). Ένα φανταστικό ταξίδι!!!!


Και τώρα το φετινό.

13/7/2010 μπαίνω στο καράβι για Βενετία. 28 ώρες μετά (7 έφυγα από Κέρκυρα το πρωί - 11 βγήκα από το Καράβι στη Βενετία) ξεκίνησε το ταξίδι για Αυστρία. Προορισμός Βιέννη. Από την autostrada χρησιμοποιήσαμε την έξοδο για Τεργέστη και κάπου στρίψαμε (υπάρχει στις πινακίδες) για Villah. Τα διόδια στην Ιταλία κόστισαν 13,10 ευρώ. Στο σημείο εκείνο που υπάρχει στάση για βενζίνη και φαγητό (είναι κλασικό γι' αυτό το αναφέρω) αγοράσαμε την κάρτα που υποχρεωτικά πρέπει να έχουμε στα οχήματά μας για να μπορούμε να κυκλοφορούμε. Για την μηχανή κοστίζει 4,5 ευρώ για 10 μέρες και επιτρέπει είσοδο σε όλους τους δρόμους της Αυστρίας (αντί διοδίων). Πρέπει υποχρεωτικά να το κολλήσετε σε εμφανές σημείο. Είναι περίπου 200 χμ μέχρι το Βιλλαχ και άλλα 350 περίπου μέχρι την Βιέννη. Μετά από κάτι δικές μας περιπέτειες φτάσαμε Βιέννη. Οι δρόμοι είναι καλοί.
Τα αξιοθέατα στη Βιέννη και γενικά στις άλλες πόλεις θα αναφερθούν σε επόμενο post.
Στη Βιέννη μείναμε 2 νύχτες. Γενικά ήταν καλά. Και είχε και κόσμο.

Την Παρασκευή, 17/7 ξεκινήσαμε για Πράγα. Το GPS δεν μπορούσε να συνδύάσει Αυστρία με Τσεχία και έτσι ρωτήσαμε για τον τρόπο με τον οποίο θα πάμε Πράγα. Μας είπαν στο ξενοδοχείο για 2 δρόμους. Ο ένας μέσω BRNO που είναι ο πιο σύντομος και ο άλλος πας από επαρχιακό και αρκετά χιλιόμετρα μετά μπαίνεις στον αυτοκινητόδρομο. Πήραμε αυτόν. Πραγματικά ωραίος δρόμος όσον αφορά τη διαδρομή, αλλά με στροφές και χαμηλές ταχύτητες. Φύγαμε κατά τις 11 από Βιέννη και κατά τις 3 είμασταν Πράγα. Διόδια δεν υπήρχαν. Δωρεάν χρήση του αυτοκινητόδρομου. Δεν είναι όμως και ο καλύτερος δυνατός.
Μείναμε 4 νύχτες. Πάρα πολύ ωραία πόλη.

Την Τρίτη 20/7 ξεκινήσαμε για Μόναχο. 150 περίπου χιλιόμετρα μέσα σε τσεχικό έδαφος και περίπου 200 μέσα σε γερμανικό. 11 φύγαμε από Πράγα και μες τις 3.30 είμασταν Μόναχο. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΟΟΟΟ. Χιλιάδες ποδήλατα.........Ούτε εδώ πληρώσαμε διόδια αλλά δεν ξέρω αν ήταν από βλακεία μας ή επειδή δεν πληρώνουμε (εννοώ πως δεν είδαμε κάπου για αντίστοιχο αυτοκόλλητο όπως της Αυστρίας, ούτε φυσικά είδαμε διόδια για να πληρώσουμε). Μείναμε 2 νύχτες (λίγες τελικά).

Τέλος στις 22/7 ξεκινήσαμε για τον τελικό προορισμό, την Ελβετία. Αφού οδηγήσαμε περί τα 200 χιλιόμετρα σε γερμανικό έδαφος, φτάσαμε μέσα από την Αυστρία (περίπου διανύσαμε 50 χιλιόμετρα- θυμηθήτε πως είχαμε την κάρτα, διαφορετικά θα έπρεπε να ξαναβγάλουμε - η κάρτα έχει διάρκεια 10 μέρες ή μπορείς να βγάλεις για 1 μήνα ή και περισσότερο) στην Ελβετία. Κάτι σαν σύνορα-διόδια, όπου αφού περάσαμε μια γέφυρα πάνω από ένα ποτάμι μας σταματά ένας τύπος και μας λέει να πάρουμε μια κάρτα -κάτι σαν αυτό στην αυστρία για διόδια. Πόσο κάνει? 40 ελβετικά φράγκα =40 ευρώ μας λέει....εγκεφαλικό!! Απλά μας έκλεβε. Την βγάλαμε με πιστωτική και φάνηκε η πραγματική της αξία. 30 ευρώ. 1 ευρώ=1.35 φράγκα. Αφού διανύσαμε περίπου 100 χιλιόμετρα, φτάσαμε στην ζυρίχη μέσω του αυτοκινητοδρόμου. Η κάρτα που βγάλαμε έχει ισχύ μέχρι το τέλος του 2010!
Μείναμε στη Ζυρίχη 2 μέρες.

Σάββατο, 24/7 πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Ξεκινήσαμε στις 8 το πρωί από Ζυρίχη. % έφευγε το πλοίο από Βενετία. Χιλιόμετρα συνολικά 550. Στο δρόμο έβρεχε πολύ. Κάναμε περίπου 220 χιλιόμετρα μέσα στην Ελβετία. Περάσαμε μέσα από μια σύραγγα μήκους 17 χιλιομέτρων και όταν βγήκαμε είχε ήλιο!!!! Η λίμνη στο Λουγκάνο υπέροχη! Γενικά η διαδρομή και η φύση ήταν υπέροχα! Στα σύνορα με Ιταλία, και αφού τα περάσαμε, μετά από 20 χιλιόμετρα σταματήσαμε για μια βόλτα στο Κόμο.! Υπέροχο κι αυτό αλλά δεν είχαμε χρόνο. Συνεχίσαμε μετά προς Μιλάνο και στρίψαμε για Βερόνα και Βενετία. Στις 4.10 φτάσαμε στα εκδοτήρια, κάναμε Check in και επιβιβαστήκαμε. Τα διόδια στην Ιταλία κόστισαν συνολικά από Κόμο μέχρι Βενετία: 19 ευρώ. Στην διαδρομή είχε πολύ κίνηση, ιδίως πριν το Μιλάνο και καμια 40ρια χιλιόμετρα πριν τη σύραγγα στην Ελβετία μήκους 17 χιλιομέτρων.

Ήταν ένα τέλειο ταξίδι. Γεμίσαμε με εμπειρίες. Προφανώς είμαι εδώ σε τυχόν απορίες - διευκρινήσεις αν θέλει κάποιος να το πραγματοποιήσει. Σύντομα θα βγάλω και τα αξιοθέατα!

Γιώργος και Γεράσιμος!

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Θα σας τα πω με βάση το πόσο κοντά είναι το καθένα.

1)Τοπκαπί (Το πρώτο παλάτι που φτιάχτηκε ….. Είναι δίπλα στην Αγία Σοφία

2)Αγια Σοφιά

3)Μπλε Τζαμί (απέναντι από την Αγία Σοφιά)

4) Βασιλική στέρνα (Απέναντι από μπλρ τζαμί και Αγια σοφιά (Κάπου ενδιαμεσα και προς τα αριστερά της Αγιάς Σοφιάς όπως την βλέπεις)

5) Ιππόδρομος και κάτι στήλες (Κωνσταντίνου νομίζω και άλλη μία Είναι όπως βλέπεις το Μπλε Τζαμί στα δεξιά και αφού περάσεις τον δρόμο

6)Από τον Ιππόδρομο (δεν είναι πια Ιππόδρομος αλλά πλατεία) αν περπατήσεις κάνα 15 λεπτο, καταλήγεις στην μεγαλύτερη αγορά (καπαλί τσαρσί) είναι τεράστια και είναι όλα μαιμού. Θα βρειτε μπλούζες Lacoste για παράδειγμα. Μην δώσετε πάνω από 5-6 ευρώ. Θα τους κάνεις παζάρια. Τους αρέσει….. Μην ξεχνάτε ότι όλα είναι μαϊμού!!!!!!!! Εκεί θα χρειαστείτε πολύ ώρα .

Αυτό ήταν το πρόγραμμα της πρώτης μέρας για μένα

Το βράδυ πήγαμε σε μαγαζί που χορεύουν τοπ χορό της κοιλιάς (Orient House) αλλά είναι αρκετά ακριβό J Κοστίζει για φιξ μενού 60 το άτομο……….

Από όλα τα άλλα αξίζει να δειτε τον πύργο του Γαλατά . Ανεβείτε επάνω και δείτε την Πόλη από ψηλά. Έχει και καφετέρια για να πιεις καφέ. Είναι πολύ ωραία. Δεν ξέρω που θα μείνετε, αλλά αν πάρετε το τραμ από την περιοχή της αγίας Σοφιάς τότε θα κάνεις στάση στην πρώτη μετά την γέφυρα του Γαλατά. Αξίζει να το δεις…… Σε εκείνη την πλευρά, αν συνεχίσεις αργότερα με το τραμ, θα καταλήξεις στην τελευταία στάση του τραμ που με περπάτημα 5 λεπτών σε βγάζει στο dolmabache το δεύτερο στην σειρά παλάτι (Κοίτα δεν ξέρω αν αξίζει να τα δείτε όλα τα παλάτια. Εγώ είδα μόνο το δεύτερο. Ωραία είναι αλλά δεν με συγκίνησαν κιόλας. Έχει πολύ ωραίους κήπους το δεύτερο.) Ακριβώς απέναντι από το παλάτι είναι το γήπεδο μπεσίκτας (ή αλλιώς το ινονού). Επίσης ωραία θα ήταν να πηγαίνατε και στο φανάρι. Το φανάρι είναι στην νότια περιοχή της Πόλης, μερικά χιλιόμετρα από το καπαλί τσαρσί προς τα πίσω. Πάρε ταξί και πες τους για το Ορθόδοξο Πατριαρχείο.

Είναι φτηνά πολύ τα ταξί.

Ακόμια πιο πίσω από το Πατριαρχείο είναι και τα τείχη. Αλλά αν θα μείνεις λίγες μέρες δεν αξίζει να χάσεις τόσο χρόνο για να δεις πέτρεςJ

Τέλος αξίζει να επισκεφτείς την πλατεία Taksim. Είναι η κεντρική τους πλατεία. Παίρνοντας το δρόμο προς τα κάτω θα σε οδηγήσει σε μια οδό που έχει δεξιά και αριστερά μόνο εμπορικά μαγαζιά. Για περίπου 1.5 km J Είναι πεζόδρομος και έχει ένα παλιό κλασσικό τραμ σαν αυτά που βλέπαμε στην Αθήνα του 50J

Τέλος αν έχετε το χρόνο κάνε ένα τουρ στον βόσπορο. Εγώ έκανα το ολοήμερο. Άξιζε. Αν δεν έχετε χρόνο κάντε το απλό τουρ

Συνάλλαγμα κάνεις σε διάφορα μαγαζιά που έιναι αποκλειστικά για συνάλλαγμα. Μην κάνεις πολλά και σου μείνουν. Σχεδόν παντού πάντως δέχονται το ευρώ

Στα τραμ έχει κισε όπου πληρώνεις το εισιτήριο, σου δίνουν ένα μικρό σαν νόμισμα το οποίο το βάζεις στην υποδοχή και παιρνάς στην υπαίθρια στάση. Κάποια μουσεία δέχονται μόνο τουρκική λίρα (όπως η Αγιά Σοφιά!!!!)

ΚΕΡΚΥΡΑ - ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΜΕ ΜΗΧΑΝΕΣ

Αξίζει να σας αναφέρω την εμπειρία μου από αυτό το ταξίδι μιας και κάπως έτσι ενημερώθηκα κι εγω πρωτού ξεκινήσω το ταξίδι μου. Καταρχήν σας αναφέρω κάποια βασικά και απαραίτητα στοιχεία....
Για να πας Κωνσταντινούπολη....

1. Δεν θές διαβατήριο. Μόνο νέου τύπου ταυτότητα
2. Θες να διασχίσεις 1000 χιλιόμετρα από Ηγουμενίτσα μέχρι Κωνσταντινούπολη
3. Θες πράσινη κάρτα για το όχημά σου
4. Θες 750 περίπου χιλιόμετρα για να φτάσεις Κήπους Έβρου (Από Ηγουμενίτσα πάντα)
5. Θες περίπου 30 λεπτά στα σύνορα, αν οδηγείς μηχανή όπως εμείς....
6. Θες 2.30 ώρες για να φτάσεις από τα σύνορα στην Κωνσταντινούπολη κέντρο.
7. Δεν πρέπει να τρέχεις όταν περάσεις τα σύνορα. Αστυνομία και κάμερες παντού
8. Πρέπει να προσεχεις τους Μουτζαχεντίν...συγνώμη τους Τούρκους οδηγούς...Πολύ Επικίνδυνοι.
   

Τώρα αναλυτικά.

Το ταξίδι έγινε με μηχανές........ 2

Μια Bandit 600 και μια Z750

Ξεκινήσαμε από Ηγουμενίτσα την Κυριακή 13/7/2008 και ώρα 8.30. Μέσω εγνατίας και χωρίς πια να περνάμε μέσω Ιωαννίνων φτάσαμε μετά από 3 ώρες στην Βέροια. Σταματήσαμε για καφέ. Στις μία ξεκινήσαμε για Θεσσαλονίκη και φτάσαμε περίπου στις 1.45 στο κέντρο. Διανυχτέρευση εκεί σε γνωστούς και φίλους........
Από Θεσσαλονίκη ξεκινήσαμε στις 14/7/2008 και ώρα 9.30 και μετά από 1.10 φτάσαμε στην Καβάλα όπου σταματήσαμε για ανεφοδιασμό. 1.30 σχεδόν ώρα μετά φτάσαμε Αλεξανδρούπολη όπου ήταν και η τελευταία στάση πρωτού περάσουμε Τουρκία.... Σταματήσαμε για φαγητό καφέ και για να δούμε φίλους.
Στις 2 φύγαμε από Αλεξανδρούπολη και 20 λεπτά μετά είμασταν στα σύνορα στους Κήπους .
Βενζίνη βάλαμε στα σύνορα (ΕΛΙΝ , 500 μέτρα από το τελωνίο. Δεν είναι ακριβή). Αφού μας έλεγξχαν τις ταυτότητες (αν πας με μηχανή μην περιμένεις στην ουρά) μας άφησαν να περάσουμε. Ήταν και η τελευταία φορά στην Ελλάδα.
Διασχίσαμε την γνωστή σε όλους γέφυρα όπου Τούρκοι και Έλληνες φαντάροι κάθονται και την φυλάνε....... φτάσαμε στο Τουρκικό μέρος (4 λεπτά μετά) απ΄όπου θα περνούσαμε έλεγχο. Περάσαμε από τρεις διαφορετικούς ελέγχους, πρώτα ταυτότητες, μετά άδεια και πράσινη κάρτα της ασφάλειας και στον τρίτο όλα μαζί. Μας έδωσαν και ένα χαρτί που έπρεπε να το δείχνουμε κάθε φορά στους ελέγχους. ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Το χαρτί μην το πετάξετε. Το ζητούν κατά την έξοδό σας από την χώρα πάλι.......
Τελικά μετά από περίπου 30 λεπτά ξεκινήσαμε για την Κωνσταντινούπολη.
Μπήκε σε λειτουργία το GPS και μας έδειξε τον δρόμο. 256 χιλιόμετρα μέχρι το ξενοδοχείο.....
Ο δρόμος ήταν όλο ευθείες, τα όρια μέχρι 120 το πολύ. Αλλά η ασφαλτόστρωση έγινε ...όπως είπε και ο φίλος μου... με φτυάρια :)
Όλο ανωμαλίες. Κουραστικός και σε κάποια σημεία επικίνδυνος (γλυστρούσε ή χάλια ποιότητα το οδόστρωμα). Δώσαμε πολύ προσοχή στα όρια της ταχύτητας μιας και δεν θέλαμε να ζήσουμε το Express του Μεσονυχτίου......
Μετά από 2.20 ώρες φτάσαμε να βλέπουμε μπροστά μας την Κωνσταντινούπολη. Μια τεράστια πόλη (15.000.000 κόσμος επίσημα.....20.000.000 ανεπίσημα)
Όταν μπήκαμε στους δρόμους της πόλης (καλοί ήταν) ζήσαμε το πρώτο σοκ. 4 λωρίδες κυκλοφορίας σε κάθε ρεύμα αλλά 6 αυτοκίνητα παράλληλα..... Δεν οδηγούσαν ανθρώπιν α και ήταν όλο σφήνες. Αφού καταφέραμε και βγήκαμε από τους κεντρικούς οδηγηθήκαμε με το Gps προς το ξενοδοχείο. Η χαρτογράφηση όμως της Τουρκίας δεν είναι και πολύ καλή. Και έτσι αργήσαμε να φτάσουμε λιγάκι μιας και έπρεπε κάθε φορά να ρωτάμε προς τα που είναι το ξενοδοχείο.
Τελικά φτάσαμε........

100 μέτρα από την Αγιά Σοφιά και το μπλέ Τζαμί....
Το safe parking που διαφήμιζαν στην σελίδα τουςηταν στον δρόμο επάνω, ακάλυπτη η μηχανή και μόνο ο δικός μας θεός να τις προσέχει:)
Τελικά ευτυχώς το ξενοδοχείο ήταν σε μια πιάτσα από ταξί που λειτουργεί 24 ώρες και έτσι πάντα υπήρχε κόσμος.
Οι διακοπές μας εκεί δεν θα περιγραφούν εδώ. Απλά μετά από 4 μέρες και νύχτες ξεκινήσαμε για τον γυρισμό. Τι πιο απλό να πάμε με τις μηχανές φορτωμένες για φωτό στην Αγιά Σοφιά.
Βγήκαμε κατευθείαν εκεί μιας και είχαμε μάθει τον δρόμο. Εδώ αρχίζει η περιπλάνηση....
Η ώρα ήταν 10.30 και ξεκινήσαμε αφού βγάλαμε φωτό για την επιστροφή την Παρασκευή 18/7/08. Το GPS στην τουρκία μην το εμπιστεύεστε πολύ. Μας έδειχνε να περάσουμε από μονόδρομους και αφού τους αποφύγαμε...... μας έβγαλε μέσα στην Μεγάλη αγορά (Grand Bazaar ή αλλιώς capali Charsi) . Αφού γελάγαμε (φορτωμένοι και μέσα στον κόσμο, τελικά καταφέραμε και βγήκαμε από εκεί. Στους κεντρικούς δρόμους αποδείχτηκε χρήσιμο το GPS. Μας εβγαζε κανονικά στον δρόμο μας. Όμως δεν θυμόμασταν πως λεγόταν το μέρος από όπου μπήκαμε στην Τουρκία. Έτσι αρχικά για να βγούμε έξω βάλαμε στο GPS την πόλη EDIRNE ή αλλιώς Ανδριανούπολη. Μετά από κάποια χιλιόμετρα είδαμε ένα όνομα γνωστό...Ipsala και από κάτω HUDUT. Αυτά να ψάχνετε όταν λοιπόν θα θέλετε να ξαναβγείτε στους Κήπους Έβρου.
Να πω εδώ πως γεμίσαμε βενζίνη στην Κωνσταντινούπολη. 3.6 τουρκικές λίρες το λίτρο....δηλαδή περίπου 1,9 ευρώ το λίτρο. (Τότε η ισοτιμία ήταν 1 ευρώ=1.9 λίρες)
Το γκάζι το πατήσαμε λίγο παραπάνω. Φτάσαμε μέχρι τα 140 χιλιόμετρα την ώρα. Αλλά πάντα με προσοχή. Τελικά φτάσαμε πίσω στα σύνορα κατά τις 2.30 (Θυμίζω αργίσαμε να βγούμε από Κωνσταντινούπολη). Περάσαμε πάλι από 3 σημεία ελέγχου (μας ζητήθηκε το χαρτί που μας είχαν δώσει όταν μπαίναμε για Κωνσταντινούπολη)

Στον έλεγχο στην Ελλάδα απλά μας ζήτησαν ταυτότητα και μας ρώτησαν για φάρμακα και τρόφιμα που τυχόν φέραμε (απαγορεύονται)
Βάλαμε βενζίνη στο τελωνίο και ξεκίνησε η επιστροφή. Σε μόλις 15 λεπτά (170-220 χιλιόμετρα) φτάσαμε Αλεξανδρούπολη όπου κάναμε στάση για φαγητό και καφέ. Αμέσως μετά φύγαμε για Θάσο. Ψάχναμε πινακίδα για Κεραμωτή πάνω στην εγνατία αλλά τίποτα. Τελικά βγήκαμε πριν την Καβάλα και γυρίσαμε προς τα πίσω για να βρούμε την κεραμωτή. Υπάρχει μας είπαν μια πινακίδα που λέει κάτι με Χρυσο... δεν θυμάμαι ακριβώς. Τεσπα φτάσαμε στο ΄λιμάνι μπήκαμε στο πλοίο και μετά από 40 λεπτά φτάσαμε Θάσο. Μείναμε 2 μέρες. Δεν περιγράφω την Θάσο εδώ. Στην συνέχεια του ταξιδιού την Κυριακή 20/7/08 φύγαμε το πρωί από Θάσο και φτάσαμε Καβάλα. Στάση για καφέ, μετά Νέα Πέραμο για φαγητό (υπέροχη) και κατευθείαν για Θεσσαλονίκη.
Εδώ οι δρόμοι μας (εμού και του έταιρου στο ταξίδι χωρίστηκαν) Εγώ έμεινα Θεσσαλονίκη και ο άλλος έφυγε για Ηγουμενίτσα. 3 μέρες Θεσσαλονίκη ήταν καλές. Την Τετάρτη το πρωί έφυγα από Θεσσαλονίκη στισ 8.30 με προορισμό τα Γιάννενα. Το ντεπόζιτο γεμάτο με έβγαλε άνετα μέχρι την Μηλιά όπου και έκανα ανεφοδιασμό. Στις 11.30 έφτασα Γιάννενα. Έμεινα 2 μέρες εκεί και στις 25/7/2008 ημέρα Παρασκευή ξεκίνησα για τον τελικό προορισμό. Κέρκυρα. Στις 12 έφυγα απο Γιάννενα και στις 1 ήμουν στο καράβι Αγία Θεοδώρα για Κέρκυρα. 3 ήμουν σπίτι μου.......

Τελικός απολογισμός.
Χιλιόμετρα που έγραψε το κοντέρ..... 2.523
Βενζίνη σε ευρώ που κατανάλωσα σε όλο το ταξίδι: 140 ευρώ
Αναλογία βενζίνη ευρώ: 1 λίτρο = 0.05 ευρώ
Εμπειρία: Μοναδική

Τα γράφω για να σας πείσω να κάνετε κι εσεις ένα παρόμοιο ταξίδι. Επίσης τα γράφω για να έχετε μια ιδέα του τι χρειάζεται να ξέρετε για ένα τέτοιο ταξίδι.

Αν θέλετε παραπάνω πληροφορίες είμαι εδώ για βοήθεια!!!!!
Του χρόνου ετοιμάζουμε Μοντε Κάρλο, Μονακό Νίκαια!!!!!!
Σας περιμένω...
Ευχόμαστε να σας φανήκαμε χρήσιμοι....
Με εκτίμηση
Γιώργος - Γεράσιμος

Ανέκδοτο

Είναι η γυναίκα ενός τύπου, ο οποίος βρίσκεται διαρκώς στο νοσοκομείο με κρίσεις. Τη μία πέφτει σε κώμα, την άλλη γίνεται καλύτερα, κ.ο.κ...
Παρόλα αυτά, αυτή ήταν στο πλευρό του κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό.
Σε μια στιγμή, και εκεί που καθόταν και τον κοίταζε που ξάπλωνε στο κρεββάτι του νοσοκομείου, αυτός ανοίγει λίγο τα μάτια του και της ψιθυρίζει με βαρύ τόνο:
- Ξέρεις κάτι; Ήσουν πάντα στο πλευρό μου σε όλες μου τις δύσκολες στιγμές... Όταν απολύθηκα από τη δουλειά μου, ήσουν εκεί να με παρηγορήσεις, όταν η επιχείρησή μου απέτυχε, ήσουν εκεί να με υποστηρίξεις, όταν με πυροβόλησαν στο δάσος, ήσουν εκεί, όταν χάσαμε το σπίτι, ήσουν πάντα μαζί μου... Τώρα που η υγεία μου κλονίστηκε, είσαι συνεχώς στο πλευρό μου...
Λοιπόν ξέρεις κάτι;
- Τι, αγάπη μου; τον ρωτάει εμφανώς συγκινημένη η γυναίκα του.
- Δεν φεύγεις, μωρή γκαντέμω, από δίπλα μου, μπας και δω και γω μια άσπρη μερα???????

Οι δημοσιογράφοι του αύριο!!!

> Θέμα: Αυτοί είναι οι δημοσιογράφοι του αύριo...
>
> Προς:
>
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
> ΑΦΩΝΟΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ενενήντα περίπου φοιτητές κατά τη διάρκεια του
> μαθήματος Ειδικά Ρεπορτάζ στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής
> Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου της Αθήνας όταν ο καθηγητής τους
> ****** ********, δημοσιογράφος και ******** στη συνδρομητική
> τηλεόραση, κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας σήκωσε μια φοιτήτρια που
> καθόταν στην πρώτη σειρά του αμφιθεάτρου και τη φίλησε στο στόμα.
>
> ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΖΗΤΗΣΕ απ' τους φοιτητές να καταγράψουν το περιστατικό και
> να το στείλουν άμεσα ως ρεπορτάζ στο μέσο που υποτίθεται ότι
> εργάζονταν.
>
> Μόλις είχε ολοκληρωθεί εκτενέστατη συζήτηση με θέμα «Ηθικοί κανόνες
> στο ρεπορτάζ, ηθικά διλήμματα, εισβολή στην ιδιωτική ζωή» και είχε
> αναλυθεί η ανάγκη να ερευνούν σοβαρά και να ψάχνουν σε βάθος
> οποιοδήποτε θέμα πριν το καταγράψουν για το μέσον όπου μελλοντικά θα
> εργάζονται.
>
> ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΟΝΤΩΣ κατέγραψαν αυτό που είδαν.
> Και με οξύ τρόπο καυτηρίασαν την πράξη του καθηγητή τους.
> Ενας μάλιστα...αποχώρησε επιδεικτικά από το αμφιθέατρο σε ένδειξη
> διαμαρτυρίας γι' αυτό που συνέβη στη συμφοιτήτριά του.
>
> «ΗΡΘΕ ΝΑ ΛΥΤΡΩΣΕΙ τα σεξουαλικά του βίτσια», έγραψε ο ένας,
> «σεξουαλική επίθεση σε φοιτήτρια την ώρα του μαθήματος», έγραψε ο
> άλλος, «πείραμα με σεξουαλικές προεκτάσεις», έγραψε ο τρίτος.
> Χαμός. Η συνέχεια έχει ακόμη πιο μεγάλο ενδιαφέρον.
>
> Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΚΟΥΓΕ όλο το φρικτό κατηγορητήριο ατάραχος.
>
> «Σας έχω βγάλει και φωτογραφία με το κινητό μου» του φώναξε ένας
> φοιτητής,

> «δεν φοβόσαστε ότι αύριο θα είστε πρωτοσέλιδο;» τον ρώτησε...
> Ο καθηγητής σηκώθηκε κι αφού ευχαρίστησε τους φοιτητές του για την
> συνεργασία, τους ανακοίνωσε ότι, αν δεν είναι εξαιρετικά προσεκτικοί
> και δεν ερευνούν αυτό που πρόκειται να γράψουν, πέρα απ' το γεγονός
> ότι δεν θα περάσουν ποτέ το μάθημά του, δεν θα γίνουν ποτέ καλοί
> δημοσιογράφοι.
>
> Και αμέσως άρχισε να τους απαριθμεί τα λάθη τους:
>
> 1. Κανείς από τους φοιτητές-ρεπόρτερ δεν έκανε ρεπορτάζ.
>
> 2. Κανείς δεν σηκώθηκε από τη θέση του να ρωτήσει το «θύμα» αν είχε
> κάποια σχέση με τον κ. καθηγητή, αν είχε προηγηθεί κάτι μεταξύ τους,
> αν είχε προκληθεί ή είχε προκαλέσει τον καθηγητή.
>
> 3. Κανείς φοιτητής δεν παρατήρησε ότι η φοιτήτρια «θύμα» ήταν τελείως
> άγνωστο σ' αυτούς πρόσωπο και προφανώς δεν την είχαν ξαναδεί ποτέ στο
> αμφιθέατρο της σχολής.
>
> 4. Κανείς φοιτητής δεν πρόσεξε ότι αυτή η φοιτήτρια, όσο κι αν έμοιαζε
> νέα, ήταν τουλάχιστον δέκα χρόνια μεγαλύτερή τους.
>
> 5. Επειδή η φοιτήτρια «θύμα» δεν γνώριζε κανέναν, δεν μιλούσε και
> μεκανέναν, πράγμα ασύνηθες για φοιτητικό αμφιθέατρο.
>
> 6. Κανείς απ' τους φοιτητές δεν σκέφτηκε ότι το θέμα που μόλις είχε
> αναλυθεί από τον καθηγητή είχε τίτλο «Ηθικοί κανόνες στη
> δημοσιογραφία» και ότι αυτό σημαίνει.
>
> 7. Κανείς δεν ρώτησε τη συμφοιτήτρια που καθόταν δίπλα στο «θύμα» αν
> πρόσεξε κάτι ιδιαίτερο στη συμπεριφορά του «θύματος» ή τη συμπεριφορά
> του καθηγητή.
>
> 8. Κανείς δεν φρόντισε να ρωτήσει τον καθηγητή αν είναι σύνηθες γι'
> αυτόν να καταφεύγει σε ανάλογες συμπεριφορές και αν αυτή είναι μια νέα
> διδακτική μέθοδος.
>
> 9. Τέλος, κανείς δεν φρόντισε να μάθει γιατί επιτέλους διάλεξε αυτή τη
> φοιτήτρια κι όχι μια άλλη... και, εν πάση περιπτώσει, αφού επρόκειτο
> να τον κάνουν πρωτοσέλίδο να του ζητήσουν να πει κι αυτός την άποψή
> του.
>
> Το μάθημα τελείωσε.
>
> ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ συζητούσαν μεγαλόφωνα για το περιστατικό. Ο καθηγητής
> έπρεπε να αποχωρήσει γρήγορα από την αίθουσα γιατί το δίωρο της
> διδασκαλίας είχε τελειώσει.
>
> ΣΗΚΩΘΗΚΕ, μάζεψε τα πράγματά του από την έδρα, ζήτησε από τους
> φοιτητές ένα λεπτό ησυχία για να τους συστήσει τη γυναίκα του, που
> πρώτη φορά παρακολούθησε μάθημά του.

Τα Μάγουλα......

Ένα παντρεμένο ζευγάρι βρέθηκε σε ένα τρομερό ατύχημα, όπου το πρόσωπο του άντρα υπέστη φοβερά εγκαύματα... Ο γιατρός είπε, λοιπόν, στον άντρα ότι θα μπορούσαν να αποκαταστήσουν το πρόσωπό του χρησιμοποιώντας ως μόσχευμα δέρμα από το σώμα του αν... δεν ήταν τόσο κοκαλιάρης...
...Ευτυχώς, η σύζυγος προσφέρθηκε να δωρίσει δέρμα από το δικό της σώμα. Ωστόσο, το μόνο μέρος του σώματος, από το οποίο θα μπορούσαν να πάρουν και να χρησιμοποιήσουν ιστό για την πλαστική, ήταν τα...οπίσθια της γυναίκας. Φυσικά, υπήρξε απόλυτη συμφωνία ανάμεσα στα τρία μέρη,(άντρα, γυναίκα, γιατρό), ότι το από πού ακριβώς προήλθε το μόσχευμα θα παρέμενε μυστικό. Άλλωστε, ήταν ένα καθαρώς προσωπικό ζήτημα.
Μετά την ολοκλήρωση της επέμβασης και την πλήρη ανάρρωση του ασθενούς, οι πάντες έμειναν έκθαμβοι από το αποτέλεσμα, καθώς, ο περί ου ο λόγος σύζυγος, ήταν στα καλύτερά του! Ποτέ, πριν το ατύχημα, δεν υπήρξε ομορφότερος! Φίλοι και συγγενείς του έδειχναν τον θαυμασμό τους για το αποτέλεσμα της επέμβασης.

Μια μέρα, συγκινημένος από τη θυσία της γυναίκας του, αισθάνθηκε την ανάγκη να την ευχαριστήσει: "Αγάπη μου", της είπε, "όσες φορές κι αν σου πω ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ δεν είναι αρκετές! Πώς θα μπορέσω ποτέ να σε ξεπληρώσω;;;"... και εκείνη απάντησε: "Λατρεία μου! Με ξεπληρώνεις κάθε φορά που βλέπω τη μάνα σου να σε φιλά στα μάγουλα!!!" .

Νηστεία

Δύο " άτακτες " φίλες αποφασίζουν να κάνουν νηστεία εν όψει του Πάσχα ...
> - Αγαπητή μου, φέτος πρέπει να κρατήσουμε τη νηστεία ... και αυτό
> σημαίνει

> ότι
> πρέπει να κόψουμε και το "κρέας" ...!
> - Ναι αγαπητή μου , έχεις δίκιο...
> Μετά από δύο εβδομάδες συναντιούνται στο δρόμο . Η μία " άτακτη" φίλη
> κρατάει αγκαλιά δύο ναυτάκια ... οπότε η άλλη της λέει οργισμένη :
> - Καλά μωρή, δεν είπαμε να κάνουμε νηστεία και από το σεξ ;
> - Μα αγαπητή μου...., αυτά είναι θαλασσινά !!!

5 Χρόνια Μαζί!!!!

Ο Γιάννης και η Μαρία είναι ένα ζευγάρι κοντά στα πέντε χρονιά παντρεμέν oι και όλα πήγαιναν καλά στο συζυγικό βίο μέχρι τη στιγμή που κάποια μικρά οικιακά προβλήματα άρχισαν να χαλούν αυτή την ηρεμία .
Μια μέρα η Μαρία μετά τη δουλειά ανακαλύπτει ότι το καζανάκι στο μπάνιο στάζει.

---Ρε Γιάννη θα δεις λίγο το καζανάκι που στάζει και να το φτιάξεις ---Ρε Μαρία πέντε χρόνια παντρεμένη με έχεις δει πότε να κάνω καζανάκια??

Και το καζανάκι παρέμεινε άφτιαχτο. Μετά από αρκετό καιρό νασου και μια πρίζα που δεν λειτουργεί.

---Ρε Γιάννη θα δεις λίγο την πρίζα που δεν λειτουργεί ---Ρε Μαρία πέντε χρόνια παντρεμένη με έχεις δει πότε να κάνω πρίζες??

Διπλά στο καζανάκι που έσταζε προστέθηκε τώρα και μια χαλασμένη πρίζα που συνέχιζαν να παραμένουν άφτιαχτα. Μετά από καιρό προστέθηκε και μια χαλασμένη κλειδαριά δύο καμένες λάμπες και μερικά ακόμα πράγματα . Η Μαρία
συνέχιζε να παρακαλεί το Γιάννη να διόρθωση τα πράγματα που είχαν χαλάσει.


---Ρε Γιάννη θα φτιάξεις το καζανάκι, πρίζα κλειδαριά κτλ?..

Και ο Γιάννης με το γνωστό του τρόπο απέφευγε να διορθώσει το παραμικρό μέσα στο σπίτι .

---Ρε Μαρία πέντε χρόνια παντρεμένη με έχεις δει πότε να κάνω πρίζες, καζανάκια κλειδαριές κτλ.

Αυτό γινόταν για καιρό μέχρι που μια μέρα γυρίζει ο Γιάννης σπίτι και βλέπει τα πάντα διορθωμένα!!

Φωνάζει τι Μαρία να τη ρωτήσει τι έγινε.

--Ρε Μαρία πως διορθωθήκαν όλα αυτά?? Έφερες μάστορα??
-- Όχι ρε Γιάννη απλά ο Σίφης από κάτω καλό παιδί, πιαναν και τα χέρια του και του είπα αφού εσύ δεν κανείς τίποτα μπας και μπορεί να με βοηθήσει.
--Καλά ρε Μαρία φώναξες το γείτονα να στα κάνει όλα αυτά?? Και δεν μου λες, πόσα σου πείρε???
--Ρε Γιάννη ο Σίφης είναι κιμπάρης, δεν πήρε λεφτά. Το μόνο που ζήτησε είναι να του κάνω μια πίπα ή ένα κέικ σοκολάτας.
--Και συ ρε Μαρία τι του έκανες ??
--Καλά ρε Γιάννη πέντε χρόνια παντρεμένη με έχεις δει ποτέ να κάνω κέικ
σοκολάτας?????

Καλύτερα να έχεις ...ψιλά στα Διοδια

Άγιος Φανούριος

Ήταν μία γυναίκα που ο άνδρας της ήταν ναυτικός και τον κεράτωνε με όλους.
Έλειπε λοιπόν ο άνδρας της σε ταξίδι, χτυπάει η πόρτα, ανοίγει η γυναίκα, ήταν ο γείτονας με κάτι σοκολατάκια.
Πηγαίνουν στο κρεβάτι, αλλά μετά από λίγο ξαναχτυπάει η πόρτα.
- Γρήγορα κρύψου, ο άνδρας μου, λέει η γυναίκα. Στην ντουλάπα, στην ντουλάπα!
Ανοίγει την πόρτα και βλέπει έναν άλλο γείτονα με ένα μπουκέτο λουλούδια.
Τον παίρνει στο δωμάτιο και κάνουν σεξ. Χτυπάει ξανά το κουδούνι.
- Γρήγορα κρύψου, ο άνδρας μου! Κάτω από το κρεβάτι!
Ανοίγει την πόρτα, και βλέπει έναν παλιό γκόμενο που δεν της είχε φέρει τίποτε.
Πηγαίνουν στην κρεβατοκάμαρα και αρχίζουν πάλι το σεξ.
Ξαναχτυπάει το κουδούνι:
- Γρήγορα κρύψου, θα είναι ο άνδρας μου, λέει η γυναίκα. Στο μπαλκόνι, στο μπαλκόνι!!
Ανοίγει την πόρτα, και βλέπει τον άνδρα της.
Τον παίρνει και πηγαίνουν στην κρεβατοκάμαρα και αρχίζουν τα...
προκαταρκτικά. Μετά από λίγο η γυναίκα σκέφτεται πως να βγάλει έξω τους γκόμενους.
- Αγάπη μου, τόσο καιρό έλειπες, και ούτε ένα κουτί σοκολατάκια δεν μου έφερες...
Σηκώνεται ο άνδρας και λέει:
- Εχεις δίκιο... Αχ... Αγιε Φανούριε, φανέρωσε μου ένα κουτί σοκολατάκια.
Τότε βγαίνει ο γκόμενος από την ντουλάπα:
- Εκ μέρους του Αγίου Φανουρίου, τα σοκολατάκια που ζητήσατε.
Τα δίνει και φεύγει. Κόκκαλο ο σύζυγος!
- Αγάπη μου, λέει πάλι η γυναίκα. Τόσο καιρό έλειπες και ούτε ένα μπουκέτο λουλούδια δεν μου έφερες.
Σηκώνεται ο άνδρας και λέει:
- Αγιε Φανούριε, φανέρωσε μου ένα μπουκέτο λουλούδια!
Βγαίνει ο γκόμενος κάτω από το κρεβάτι και λέει:
- Εκ μέρους του Αγίου Φανουρίου, τα λουλούδια που ζητήσατε...
Τα δίνει και φεύγει. Ξανά μένει άγαλμα ο σύζυγος...
Ο τρίτος δεν αντέχει, έχει παγώσει από το κρύο στο μπαλκόνι και αποφασίσει να μπει στο δωμάτιο:
- Συγνώμη... Εκ μέρους του Αγ. Φανουρίου έρχομαι. Επειδή κλείνουμε στις 19:00, μήπως θέλετε τίποτε άλλο;...

Αχ ρε Ελλάδα!!!!!

Τρεις μπογιατζήδες ένας Αλβανός ένας Γερμανός και ένας Έλληνας πέθαναν και πάνε στον Παράδεισο. Ο Aγιος Πέτρος τους άνοιξε την Πόρτα. 'Καλώς τα παιδιά! Και είχα ανάγκη απ' την ειδικότητά σας! Θέλω να βάψω την Πόρτα του Παράδεισου για πέστε μου πόσα θέλετε να την βάψετε;'

'600 ευρώ' λέει ο Αλβανός'Μπα! 600; Και πως τα λογάριασες' 'Ε, να 200 για μένα 200 εφορία και ένσημα και 200 τα υλικά'

'Εσύ λέει του Γερμανού πόσα θέλεις ;' '900 ευρω = 300 για μένα + 300 εφορία και ένσημα + 300 τα υλικά '

Εσύ λέει του Έλληνα ποσά θέλεις; 'Είμαι πολύ πιοακριβός αλλά μας συμφέρει όλους και θα πάρω τη δουλειά' 'Δηλαδή πόσο ζητάς;' ρωτάει ο Αγ. Πέτρος. '3 χιλιαρικάκια' '3.000. Εσύ είσαι τρελός παιδί μου!!!' Αναστέναξε ο Ελληνας με την αμάθεια... Με εντελώς κουρασμένο ύφος, παίρνει παραμάσχαλα τον Αγιο Πέτρο και του εξηγεί: 'Ελα πιο κοντά να μην μας ακούν...

Δημιουργική λογιστική δεν σας μαθαίνουν εδώ ρε παιδιά; Φαντασία δεν έχετε; Aκουσε να δεις αφού πρέπει να το εξηγώ κιόλας: 3.000 = 1.000 για σένα + 1.000 για μένα + 400 για τον Γερμανό να κάνει πέρα + 600 που ζήτησε ο Αλβανός. Ο Αλβανός θα βάψει την πόρτα με υπεργολαβία από εμένα. Στην πατρίδα μου, όποιος δίνει τη χαμηλότερη προσφορά, στο τέλος αυτός κάνει τη δουλειά και παίρνει όσα ζήτησε απ' την αρχή. Είτε υπογράφει τη σύμβαση ο ίδιος ή κάποιος άλλος. Επιπλέον, ο Γερμανός θα πάρει 400 για κάτι που δεν έκανε. Οπότε σε παίρνει να τον απειλήσεις πωςθα αποκλειστεί από μελλοντικές δημοπρασίες αν δεν σου αλλάξει το πόμολο σαν δωρεά. Θα το κάνει, δεν υπάρχει περίπτωση να αρνηθεί αφού έτσι βάζει πόδι στην επιτροπή δημοπρασιών. Ετσι μένουν ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ευχαριστημένοι. Και ο Γερμανός, και ο Αλβανός, και εγώ, και εσύ, και ο Παράδεισος, και το αφεντικό σου που θα δει βαμμένη πόρτα + καινούργιο πόμολο εκτός σύμβασης. Πες μου τώρα, έχεις κανένα λόγο να μη μου δώσεις τη δουλειά;' ... Η ΕΛΛΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ

ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΒΓΗΚΑ ΣΩΣΤΟΣ

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ. ΑΝ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΒΡΙΖΑΜΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ GALLETI ΤΕΛΙΚΑ ΦΑΝΗΚΕ ΠΩΣ Ο SIR ΤΑΚΙΣ ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ. ΤΟΥ ΒΓΗΚΕ Η ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ Ο ΟΣΦΠ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΗ ΟΜΑΔΑ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ. ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ.............:)

ΑΔΑΜ ΚΑΙ ........Η ΕΥΑ

Ο Θεός ρώτησε τον Αδάμ: "Τί κακό σου συμβαίνει;". Ο Αδάμ απάντησε ότι ήταν ολομόναχος και δεν είχε κανέναν για να κουβεντιάζει. Τότε ο Θεός είπε ότι σκόπευε να του δώσει μια γυναίκα για σύντροφο.
Ανίδεος ο πρωτόπλαστος Τον ρώτησε: "Τι είναι αυτό;" Κι ο Θεός άρχισε να του την περιγράφει:
"Είναι ένα πρόσωπο που θα συλλέγει τροφή για σένα, θα σε φροντίζει και θα σε πλένει. Yστερα, θα συμφωνεί πάντοτε με όποια απόφαση παίρνεις. Θα γεννά όσα παιδιά θέλεις και ποτέ δεν θα σου ζητά να σηκώνεσαι κατά την διάρκεια της νύκτας επειδή είναι σειρά σου να τα νανουρίσεις.
Δεν θα σε ταλαιπωρεί με καυγάδες και πάντοτε θα παραδέχεται ότι εκείνη είχε άδικο σε κάθε διαφωνία σας. Ποτέ δεν θα είναι κακόκεφη και θα σου προσφέρει ελεύθερα τον έρωτα και το πάθος της, όποτε τα χρειάζεσαι.
Δεν θα σου ζητάει ποτέ χρήματα, ίσα- ίσα θα σου δίνει κι από πάνω. Θα χαίρεται όταν θα γνωρίζεις άλλες γυναίκες και δεν θα σε ενοχλεί όταν παρακολουθείς champions league.....όταν βέβαια το ανακαλύψεις".
Και ο Αδάμ ρώτησε τον Θεό εύλογα: "Πόσο κοστίζει μια γυναίκα σαν κι αυτή;"
Ο Θεός έτριψε λίγο το μούσι του και απάντησε: " Eνα χέρι και ένα πόδι, είναι η καλύτερη τιμή που μπορώ να σου κάνω". Eπειτα ο Αδάμ είπε: "Ακριβούτσικη μου φαίνεται. Τι μπορώ να πάρω με ένα πλευρό;"

Ε, τα υπόλοιπα τα ξέρεις...

ΣΩΣΤΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ

ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΣΕ ΤΟΙΧΟΥΣ

Τα συνθήματα στους τοίχους των πόλεων πάντα ασκούν μια ιδιαίτερη γοητεία. Καθένα απ' αυτά αποτελεί μια ξεχωριστή κατηγορία τέχνης και την μοναδική έκφραση μιας φωνής που δεν έχει άλλο τρόπο να ακουστεί.

Επειδή, «αν ο Θεός ήθελε να μην γράφουμε στους τοίχους, θα έδινε τις 10 εντολές σε τετράδιο» , παρακάτω ακολουθούν ορισμένα από τα ωραιότερα:

«Αυτοί που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, εκνευρίζουν εμάς που τα ξέρουμε.» (λεωφόρος Αλεξάνδρας, Αθήνα)
«Αν τα λάθη διδάσκουν, τότε έχω καταπληκτική μόρφωση.»(οδός Μπενάκη, Αθήνα)
«Η χώρα καταστρέφεται από την αδιαφορία, αλλά τι με νοιάζει εμένα?» (λόφος Στρέφη, Αθήνα)
«Δεν φοβάμαι τίποτα, Δεν ελπίζω τίποτα, Ι am a free man.» (πλατεία Αγ. Κήρυκου, Ικαρία)
«Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα.»(πλατεία Εξαρχείων, Αθήνα)
«Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά μας τοίχους.»(Ψυρρής, Αθήνα)
«Το καλύτερο σχολείο που φωτίζει είναι αυτό που καίγεται.» (4ο Λύκειο, Καλαμάτα)
«Ο Χριστός δίδαξε και πέθανε. Οι καθηγητές τι περιμένουν ?»(Ε.Μ.Π., Αθήνα)
«Κολόμβε, γαμώ την περιέργειά σου.» ( Decadence , Αθήνα)
«Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του.»(πλατεία Εξαρχείων, Αθήνα)
«Φονιάδες των Ψαριών, Πελεκάνοι.» (οδός Γερουλάνου, Αργυρούπολη)
«Η μαμά μου λέει ότι αν δεν έχω πέσω στο κρεβάτι μέχρι τις δέκα και μισή, θα πρέπει να γυρίσω σπίτι.»(Ποτοπωλείον, Αθήνα)
«Μόνο τα καλά κορίτσια κρατάνε ημερολόγιο. Τα κακά δεν έχουν χρόνο.»( Dark Sun, Αθήνα)
«Δεν υπάρχουν παθητικοί καπνιστές, μόνο αντιπαθητικοί αντικαπνιστές»( T .E. I ., Αθήνας)
«Το Lifestyle είναι μαγικό, από μηδενικό σε κάνει νούμερο.» (Γκάζι, Αθήνα)
«Θεσσαλονίκη, η μόνη πόλη που γράφεται με δύο Σίγμα και προφέρεται με δύο Λάμδα.»(Μύλος, Θεσσαλονίκη)
«Διατηρείτε την Αθήνα καθαρή. Πετάτε τα σκουπίδια σας στον Πειραιά.»(Μεταξουργείο, Αθήνα)
«Ο Χριστός πέθανε, ο Αινστάιν πέθανε, και Εγώ δεν αισθάνομαι καλά τελευταία.»( A ν club, Αθήνα)
«Ζαλίζομαι. Σταματήστε τη Γη να κατέβω.»(Α.Π.Θ., Θεσσαλονίκη)
«Συμμετέχω, Συμμετέχεις, Συμμετέχει, Συμμετέχουμε, Συμμετέχετε, Αποφασίζουν.» (οδός Σινώπης, Αθήνα)
«Μήπως ήρθε η ώρα να πεθάνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην χώρα που τους γέννησε ?» (οδός Σινώπης, Αθήνα)
«Τα γκαζάκια δεν είναι μόνο για καφέδες.»(οδός Παπαδιαμαντοπούλου, Αθήνα)
«Έγχρωμη TV , Ασπρόμαυρη Ζωή.»(οδός Στουρνάρα, Αθήνα)
«Μην τα περιμένετε όλα από την Αστυνομία. Χτυπηθείτε μόνοι σας.» (Παπασωτηρίου, οδός Στουρνάρα, Αθήνα)
«Η Βία δεν είναι Λύση, η Λία όμως είναι Βίσση.»(Μύθος, Ρέθυμνο)