Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2007

Ανέκδοτο

Είναι η γυναίκα ενός τύπου, ο οποίος βρίσκεται διαρκώς στο νοσοκομείο με κρίσεις. Τη μία πέφτει σε κώμα, την άλλη γίνεται καλύτερα, κ.ο.κ...
Παρόλα αυτά, αυτή ήταν στο πλευρό του κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό.
Σε μια στιγμή, και εκεί που καθόταν και τον κοίταζε που ξάπλωνε στο κρεββάτι του νοσοκομείου, αυτός ανοίγει λίγο τα μάτια του και της ψιθυρίζει με βαρύ τόνο:
- Ξέρεις κάτι; Ήσουν πάντα στο πλευρό μου σε όλες μου τις δύσκολες στιγμές... Όταν απολύθηκα από τη δουλειά μου, ήσουν εκεί να με παρηγορήσεις, όταν η επιχείρησή μου απέτυχε, ήσουν εκεί να με υποστηρίξεις, όταν με πυροβόλησαν στο δάσος, ήσουν εκεί, όταν χάσαμε το σπίτι, ήσουν πάντα μαζί μου... Τώρα που η υγεία μου κλονίστηκε, είσαι συνεχώς στο πλευρό μου...
Λοιπόν ξέρεις κάτι;
- Τι, αγάπη μου; τον ρωτάει εμφανώς συγκινημένη η γυναίκα του.
- Δεν φεύγεις, μωρή γκαντέμω, από δίπλα μου, μπας και δω και γω μια άσπρη μερα???????

Οι δημοσιογράφοι του αύριο!!!

> Θέμα: Αυτοί είναι οι δημοσιογράφοι του αύριo...
>
> Προς:
>
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
> ΑΦΩΝΟΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ενενήντα περίπου φοιτητές κατά τη διάρκεια του
> μαθήματος Ειδικά Ρεπορτάζ στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής
> Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου της Αθήνας όταν ο καθηγητής τους
> ****** ********, δημοσιογράφος και ******** στη συνδρομητική
> τηλεόραση, κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας σήκωσε μια φοιτήτρια που
> καθόταν στην πρώτη σειρά του αμφιθεάτρου και τη φίλησε στο στόμα.
>
> ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΖΗΤΗΣΕ απ' τους φοιτητές να καταγράψουν το περιστατικό και
> να το στείλουν άμεσα ως ρεπορτάζ στο μέσο που υποτίθεται ότι
> εργάζονταν.
>
> Μόλις είχε ολοκληρωθεί εκτενέστατη συζήτηση με θέμα «Ηθικοί κανόνες
> στο ρεπορτάζ, ηθικά διλήμματα, εισβολή στην ιδιωτική ζωή» και είχε
> αναλυθεί η ανάγκη να ερευνούν σοβαρά και να ψάχνουν σε βάθος
> οποιοδήποτε θέμα πριν το καταγράψουν για το μέσον όπου μελλοντικά θα
> εργάζονται.
>
> ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΟΝΤΩΣ κατέγραψαν αυτό που είδαν.
> Και με οξύ τρόπο καυτηρίασαν την πράξη του καθηγητή τους.
> Ενας μάλιστα...αποχώρησε επιδεικτικά από το αμφιθέατρο σε ένδειξη
> διαμαρτυρίας γι' αυτό που συνέβη στη συμφοιτήτριά του.
>
> «ΗΡΘΕ ΝΑ ΛΥΤΡΩΣΕΙ τα σεξουαλικά του βίτσια», έγραψε ο ένας,
> «σεξουαλική επίθεση σε φοιτήτρια την ώρα του μαθήματος», έγραψε ο
> άλλος, «πείραμα με σεξουαλικές προεκτάσεις», έγραψε ο τρίτος.
> Χαμός. Η συνέχεια έχει ακόμη πιο μεγάλο ενδιαφέρον.
>
> Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΚΟΥΓΕ όλο το φρικτό κατηγορητήριο ατάραχος.
>
> «Σας έχω βγάλει και φωτογραφία με το κινητό μου» του φώναξε ένας
> φοιτητής,

> «δεν φοβόσαστε ότι αύριο θα είστε πρωτοσέλιδο;» τον ρώτησε...
> Ο καθηγητής σηκώθηκε κι αφού ευχαρίστησε τους φοιτητές του για την
> συνεργασία, τους ανακοίνωσε ότι, αν δεν είναι εξαιρετικά προσεκτικοί
> και δεν ερευνούν αυτό που πρόκειται να γράψουν, πέρα απ' το γεγονός
> ότι δεν θα περάσουν ποτέ το μάθημά του, δεν θα γίνουν ποτέ καλοί
> δημοσιογράφοι.
>
> Και αμέσως άρχισε να τους απαριθμεί τα λάθη τους:
>
> 1. Κανείς από τους φοιτητές-ρεπόρτερ δεν έκανε ρεπορτάζ.
>
> 2. Κανείς δεν σηκώθηκε από τη θέση του να ρωτήσει το «θύμα» αν είχε
> κάποια σχέση με τον κ. καθηγητή, αν είχε προηγηθεί κάτι μεταξύ τους,
> αν είχε προκληθεί ή είχε προκαλέσει τον καθηγητή.
>
> 3. Κανείς φοιτητής δεν παρατήρησε ότι η φοιτήτρια «θύμα» ήταν τελείως
> άγνωστο σ' αυτούς πρόσωπο και προφανώς δεν την είχαν ξαναδεί ποτέ στο
> αμφιθέατρο της σχολής.
>
> 4. Κανείς φοιτητής δεν πρόσεξε ότι αυτή η φοιτήτρια, όσο κι αν έμοιαζε
> νέα, ήταν τουλάχιστον δέκα χρόνια μεγαλύτερή τους.
>
> 5. Επειδή η φοιτήτρια «θύμα» δεν γνώριζε κανέναν, δεν μιλούσε και
> μεκανέναν, πράγμα ασύνηθες για φοιτητικό αμφιθέατρο.
>
> 6. Κανείς απ' τους φοιτητές δεν σκέφτηκε ότι το θέμα που μόλις είχε
> αναλυθεί από τον καθηγητή είχε τίτλο «Ηθικοί κανόνες στη
> δημοσιογραφία» και ότι αυτό σημαίνει.
>
> 7. Κανείς δεν ρώτησε τη συμφοιτήτρια που καθόταν δίπλα στο «θύμα» αν
> πρόσεξε κάτι ιδιαίτερο στη συμπεριφορά του «θύματος» ή τη συμπεριφορά
> του καθηγητή.
>
> 8. Κανείς δεν φρόντισε να ρωτήσει τον καθηγητή αν είναι σύνηθες γι'
> αυτόν να καταφεύγει σε ανάλογες συμπεριφορές και αν αυτή είναι μια νέα
> διδακτική μέθοδος.
>
> 9. Τέλος, κανείς δεν φρόντισε να μάθει γιατί επιτέλους διάλεξε αυτή τη
> φοιτήτρια κι όχι μια άλλη... και, εν πάση περιπτώσει, αφού επρόκειτο
> να τον κάνουν πρωτοσέλίδο να του ζητήσουν να πει κι αυτός την άποψή
> του.
>
> Το μάθημα τελείωσε.
>
> ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ συζητούσαν μεγαλόφωνα για το περιστατικό. Ο καθηγητής
> έπρεπε να αποχωρήσει γρήγορα από την αίθουσα γιατί το δίωρο της
> διδασκαλίας είχε τελειώσει.
>
> ΣΗΚΩΘΗΚΕ, μάζεψε τα πράγματά του από την έδρα, ζήτησε από τους
> φοιτητές ένα λεπτό ησυχία για να τους συστήσει τη γυναίκα του, που
> πρώτη φορά παρακολούθησε μάθημά του.

Τα Μάγουλα......

Ένα παντρεμένο ζευγάρι βρέθηκε σε ένα τρομερό ατύχημα, όπου το πρόσωπο του άντρα υπέστη φοβερά εγκαύματα... Ο γιατρός είπε, λοιπόν, στον άντρα ότι θα μπορούσαν να αποκαταστήσουν το πρόσωπό του χρησιμοποιώντας ως μόσχευμα δέρμα από το σώμα του αν... δεν ήταν τόσο κοκαλιάρης...
...Ευτυχώς, η σύζυγος προσφέρθηκε να δωρίσει δέρμα από το δικό της σώμα. Ωστόσο, το μόνο μέρος του σώματος, από το οποίο θα μπορούσαν να πάρουν και να χρησιμοποιήσουν ιστό για την πλαστική, ήταν τα...οπίσθια της γυναίκας. Φυσικά, υπήρξε απόλυτη συμφωνία ανάμεσα στα τρία μέρη,(άντρα, γυναίκα, γιατρό), ότι το από πού ακριβώς προήλθε το μόσχευμα θα παρέμενε μυστικό. Άλλωστε, ήταν ένα καθαρώς προσωπικό ζήτημα.
Μετά την ολοκλήρωση της επέμβασης και την πλήρη ανάρρωση του ασθενούς, οι πάντες έμειναν έκθαμβοι από το αποτέλεσμα, καθώς, ο περί ου ο λόγος σύζυγος, ήταν στα καλύτερά του! Ποτέ, πριν το ατύχημα, δεν υπήρξε ομορφότερος! Φίλοι και συγγενείς του έδειχναν τον θαυμασμό τους για το αποτέλεσμα της επέμβασης.

Μια μέρα, συγκινημένος από τη θυσία της γυναίκας του, αισθάνθηκε την ανάγκη να την ευχαριστήσει: "Αγάπη μου", της είπε, "όσες φορές κι αν σου πω ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ δεν είναι αρκετές! Πώς θα μπορέσω ποτέ να σε ξεπληρώσω;;;"... και εκείνη απάντησε: "Λατρεία μου! Με ξεπληρώνεις κάθε φορά που βλέπω τη μάνα σου να σε φιλά στα μάγουλα!!!" .

Νηστεία

Δύο " άτακτες " φίλες αποφασίζουν να κάνουν νηστεία εν όψει του Πάσχα ...
> - Αγαπητή μου, φέτος πρέπει να κρατήσουμε τη νηστεία ... και αυτό
> σημαίνει

> ότι
> πρέπει να κόψουμε και το "κρέας" ...!
> - Ναι αγαπητή μου , έχεις δίκιο...
> Μετά από δύο εβδομάδες συναντιούνται στο δρόμο . Η μία " άτακτη" φίλη
> κρατάει αγκαλιά δύο ναυτάκια ... οπότε η άλλη της λέει οργισμένη :
> - Καλά μωρή, δεν είπαμε να κάνουμε νηστεία και από το σεξ ;
> - Μα αγαπητή μου...., αυτά είναι θαλασσινά !!!

5 Χρόνια Μαζί!!!!

Ο Γιάννης και η Μαρία είναι ένα ζευγάρι κοντά στα πέντε χρονιά παντρεμέν oι και όλα πήγαιναν καλά στο συζυγικό βίο μέχρι τη στιγμή που κάποια μικρά οικιακά προβλήματα άρχισαν να χαλούν αυτή την ηρεμία .
Μια μέρα η Μαρία μετά τη δουλειά ανακαλύπτει ότι το καζανάκι στο μπάνιο στάζει.

---Ρε Γιάννη θα δεις λίγο το καζανάκι που στάζει και να το φτιάξεις ---Ρε Μαρία πέντε χρόνια παντρεμένη με έχεις δει πότε να κάνω καζανάκια??

Και το καζανάκι παρέμεινε άφτιαχτο. Μετά από αρκετό καιρό νασου και μια πρίζα που δεν λειτουργεί.

---Ρε Γιάννη θα δεις λίγο την πρίζα που δεν λειτουργεί ---Ρε Μαρία πέντε χρόνια παντρεμένη με έχεις δει πότε να κάνω πρίζες??

Διπλά στο καζανάκι που έσταζε προστέθηκε τώρα και μια χαλασμένη πρίζα που συνέχιζαν να παραμένουν άφτιαχτα. Μετά από καιρό προστέθηκε και μια χαλασμένη κλειδαριά δύο καμένες λάμπες και μερικά ακόμα πράγματα . Η Μαρία
συνέχιζε να παρακαλεί το Γιάννη να διόρθωση τα πράγματα που είχαν χαλάσει.


---Ρε Γιάννη θα φτιάξεις το καζανάκι, πρίζα κλειδαριά κτλ?..

Και ο Γιάννης με το γνωστό του τρόπο απέφευγε να διορθώσει το παραμικρό μέσα στο σπίτι .

---Ρε Μαρία πέντε χρόνια παντρεμένη με έχεις δει πότε να κάνω πρίζες, καζανάκια κλειδαριές κτλ.

Αυτό γινόταν για καιρό μέχρι που μια μέρα γυρίζει ο Γιάννης σπίτι και βλέπει τα πάντα διορθωμένα!!

Φωνάζει τι Μαρία να τη ρωτήσει τι έγινε.

--Ρε Μαρία πως διορθωθήκαν όλα αυτά?? Έφερες μάστορα??
-- Όχι ρε Γιάννη απλά ο Σίφης από κάτω καλό παιδί, πιαναν και τα χέρια του και του είπα αφού εσύ δεν κανείς τίποτα μπας και μπορεί να με βοηθήσει.
--Καλά ρε Μαρία φώναξες το γείτονα να στα κάνει όλα αυτά?? Και δεν μου λες, πόσα σου πείρε???
--Ρε Γιάννη ο Σίφης είναι κιμπάρης, δεν πήρε λεφτά. Το μόνο που ζήτησε είναι να του κάνω μια πίπα ή ένα κέικ σοκολάτας.
--Και συ ρε Μαρία τι του έκανες ??
--Καλά ρε Γιάννη πέντε χρόνια παντρεμένη με έχεις δει ποτέ να κάνω κέικ
σοκολάτας?????

Καλύτερα να έχεις ...ψιλά στα Διοδια


Άγιος Φανούριος

Ήταν μία γυναίκα που ο άνδρας της ήταν ναυτικός και τον κεράτωνε με όλους.
Έλειπε λοιπόν ο άνδρας της σε ταξίδι, χτυπάει η πόρτα, ανοίγει η γυναίκα, ήταν ο γείτονας με κάτι σοκολατάκια.
Πηγαίνουν στο κρεβάτι, αλλά μετά από λίγο ξαναχτυπάει η πόρτα.
- Γρήγορα κρύψου, ο άνδρας μου, λέει η γυναίκα. Στην ντουλάπα, στην ντουλάπα!
Ανοίγει την πόρτα και βλέπει έναν άλλο γείτονα με ένα μπουκέτο λουλούδια.
Τον παίρνει στο δωμάτιο και κάνουν σεξ. Χτυπάει ξανά το κουδούνι.
- Γρήγορα κρύψου, ο άνδρας μου! Κάτω από το κρεβάτι!
Ανοίγει την πόρτα, και βλέπει έναν παλιό γκόμενο που δεν της είχε φέρει τίποτε.
Πηγαίνουν στην κρεβατοκάμαρα και αρχίζουν πάλι το σεξ.
Ξαναχτυπάει το κουδούνι:
- Γρήγορα κρύψου, θα είναι ο άνδρας μου, λέει η γυναίκα. Στο μπαλκόνι, στο μπαλκόνι!!
Ανοίγει την πόρτα, και βλέπει τον άνδρα της.
Τον παίρνει και πηγαίνουν στην κρεβατοκάμαρα και αρχίζουν τα...
προκαταρκτικά. Μετά από λίγο η γυναίκα σκέφτεται πως να βγάλει έξω τους γκόμενους.
- Αγάπη μου, τόσο καιρό έλειπες, και ούτε ένα κουτί σοκολατάκια δεν μου έφερες...
Σηκώνεται ο άνδρας και λέει:
- Εχεις δίκιο... Αχ... Αγιε Φανούριε, φανέρωσε μου ένα κουτί σοκολατάκια.
Τότε βγαίνει ο γκόμενος από την ντουλάπα:
- Εκ μέρους του Αγίου Φανουρίου, τα σοκολατάκια που ζητήσατε.
Τα δίνει και φεύγει. Κόκκαλο ο σύζυγος!
- Αγάπη μου, λέει πάλι η γυναίκα. Τόσο καιρό έλειπες και ούτε ένα μπουκέτο λουλούδια δεν μου έφερες.
Σηκώνεται ο άνδρας και λέει:
- Αγιε Φανούριε, φανέρωσε μου ένα μπουκέτο λουλούδια!
Βγαίνει ο γκόμενος κάτω από το κρεβάτι και λέει:
- Εκ μέρους του Αγίου Φανουρίου, τα λουλούδια που ζητήσατε...
Τα δίνει και φεύγει. Ξανά μένει άγαλμα ο σύζυγος...
Ο τρίτος δεν αντέχει, έχει παγώσει από το κρύο στο μπαλκόνι και αποφασίσει να μπει στο δωμάτιο:
- Συγνώμη... Εκ μέρους του Αγ. Φανουρίου έρχομαι. Επειδή κλείνουμε στις 19:00, μήπως θέλετε τίποτε άλλο;...

Αχ ρε Ελλάδα!!!!!

Τρεις μπογιατζήδες ένας Αλβανός ένας Γερμανός και ένας Έλληνας πέθαναν και πάνε στον Παράδεισο. Ο Aγιος Πέτρος τους άνοιξε την Πόρτα. 'Καλώς τα παιδιά! Και είχα ανάγκη απ' την ειδικότητά σας! Θέλω να βάψω την Πόρτα του Παράδεισου για πέστε μου πόσα θέλετε να την βάψετε;'

'600 ευρώ' λέει ο Αλβανός'Μπα! 600; Και πως τα λογάριασες' 'Ε, να 200 για μένα 200 εφορία και ένσημα και 200 τα υλικά'

'Εσύ λέει του Γερμανού πόσα θέλεις ;' '900 ευρω = 300 για μένα + 300 εφορία και ένσημα + 300 τα υλικά '

Εσύ λέει του Έλληνα ποσά θέλεις; 'Είμαι πολύ πιοακριβός αλλά μας συμφέρει όλους και θα πάρω τη δουλειά' 'Δηλαδή πόσο ζητάς;' ρωτάει ο Αγ. Πέτρος. '3 χιλιαρικάκια' '3.000. Εσύ είσαι τρελός παιδί μου!!!' Αναστέναξε ο Ελληνας με την αμάθεια... Με εντελώς κουρασμένο ύφος, παίρνει παραμάσχαλα τον Αγιο Πέτρο και του εξηγεί: 'Ελα πιο κοντά να μην μας ακούν...

Δημιουργική λογιστική δεν σας μαθαίνουν εδώ ρε παιδιά; Φαντασία δεν έχετε; Aκουσε να δεις αφού πρέπει να το εξηγώ κιόλας: 3.000 = 1.000 για σένα + 1.000 για μένα + 400 για τον Γερμανό να κάνει πέρα + 600 που ζήτησε ο Αλβανός. Ο Αλβανός θα βάψει την πόρτα με υπεργολαβία από εμένα. Στην πατρίδα μου, όποιος δίνει τη χαμηλότερη προσφορά, στο τέλος αυτός κάνει τη δουλειά και παίρνει όσα ζήτησε απ' την αρχή. Είτε υπογράφει τη σύμβαση ο ίδιος ή κάποιος άλλος. Επιπλέον, ο Γερμανός θα πάρει 400 για κάτι που δεν έκανε. Οπότε σε παίρνει να τον απειλήσεις πωςθα αποκλειστεί από μελλοντικές δημοπρασίες αν δεν σου αλλάξει το πόμολο σαν δωρεά. Θα το κάνει, δεν υπάρχει περίπτωση να αρνηθεί αφού έτσι βάζει πόδι στην επιτροπή δημοπρασιών. Ετσι μένουν ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ευχαριστημένοι. Και ο Γερμανός, και ο Αλβανός, και εγώ, και εσύ, και ο Παράδεισος, και το αφεντικό σου που θα δει βαμμένη πόρτα + καινούργιο πόμολο εκτός σύμβασης. Πες μου τώρα, έχεις κανένα λόγο να μη μου δώσεις τη δουλειά;' ... Η ΕΛΛΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ